OFERTA

Prowadzimy rehabilitację dzieci:

• z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego
• instruktarz prawidłowej pielęgnacji niemowląt
• z zaburzeniami napięcia mięśniowego, wzmożone, obniżone napięcie mięśniowe
• asymetriami ułożeniowymi np. kręcz szyi
• opóźnieniem rozwoju psychoruchowego
• dzieci urodzonych przedwcześnie
• dzieci z wadami wrodzonymi

Usprawnianie według Metody NDT-Bobath ma pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju tak, aby mogło uzyskać niezależność w życiu i wykorzystać swe możliwości na tyle, na ile pozwala istniejące uszkodzenie Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN). Uzasadnieniem dla opracowanego postępowania Metodą NDT- Bobath było stwierdzenie, że rozwój dziecka z dysfunkcją OUN, w tym z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym (MPDz), przebiega inaczej niż rozwój prawidłowy. Doświadczenia czuciowo-ruchowe takiego dziecka są odmienne, co wywołuje nieprawidłowe odczuwanie własnego ciała oraz nieprawidłowe ruchy. Reakcje prostowania i równowagi często nie rozwijają się . Zaburzenia w napięciu mięśni i niewłaściwe jego rozłożenie powodują powstawanie odmiennych wzorców ruchowych, typowych dla poszczególnych zaburzeń. Pierwsze nieprawidłowe objawy dotyczą zwykle kontroli głowy i tułowia. Następnie rozwijają się nieprawidłowe ruchy w dystalnych częściach ciała. Dominują wzorce zgięciowe i wyprostne, a rozwój ruchów rotacyjnycch jest znacznie upośledzony.

W związku z powyższym główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath obejmują:

• wpływanie na napięcie mięśni poprzez obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego, co jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich technik postępowania już od pierwszych miesięcy życia,
• hamowanie nieprawidłowych odruchów oraz
• wyzwalanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżonej do prawidłowych, co zostaje osiągnięte poprzez wspomaganie i prowadzenie ruchu z punktów kluczowych, czyli punktów kontroli ruchu, którymi są: głowa, obręcz barkowa , obręcz miedniczna i inne części ciała, oraz
• wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w codziennych czynnościach.

Terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, a nie porusza wybranymi kończynami. Dzięki temu dostarcza odpowiednich doznań czuciowych i ruchowych, a dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Pomoc przy wykonywaniu ruchu powinna być taka, aby zapewniała maksymalny i aktywny udział dziecka, a jednocześnie nie wywoływała nieprawidłowych odpowiedzi wynikających ze zbyt dużego wysiłku czy stresu.

Każdy ruch jest odpowiednio przygotowywany i połączony z przemieszczaniem ciężaru ciała i środka ciężkości. Rodzaj, tempo i rytm ćwiczeń dobiera się indywidualnie. Podczas ćwiczeń dziecko nie powinno płakać, gdyż płacz zmniejsza skuteczność działań terapeutycznych oraz powinno mieć zapewnione pełne poczucie bezpieczeństwa, co warunkuje osiągnięcie współpracy i akceptacji z prowadzącym ćwiczenia. Mimo, że zajęcia prowadzi się najczęściej indywidualnie, ich celem jest zawsze przygotowanie dziecka douczestniczenia w normalnym życiu rodzinnym i społecznym. To indywidualne podejście daje możliwość uwzględnienia potrzeb psychologicznych dziecka, stopnia jego sprawności, występujących zaburzeń, warunków rodzinnych i środowiskowych.

Jak już było wspomniane, usprawnianie według koncepcji NDT- Bobath jest szczególnie przydatne w leczeniu niemowląt i dzieci, ponieważ może być łatwo włączone w ich biologiczny rytm dnia. Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie dziecka, czy zabawa z nim są odpowiednimi momentami do utrwalania ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę. Odpowiednio przeszkoleni rodzice i opiekunowie, którzy zrozumieją problemy i trudności występujące u ich dziecka kontynuują ćwiczenia w warunkach domowych. Za szkolenie rodziców odpowiedzialny jest lekarz prowadzący i fizjoterapeuta.

(Opracowanie tekstu – dr n. med. Maria Borkowska NDT-Bobath Senior Instruktor)

Fizjoterapeuta NDT Bobath, Toruń to jeden z wielu specjalistów, który może pomóc w nabywaniu lepszej sprawności i kontroli ruchu niemowlakom oraz dzieciom z MPD

Nie ma nic w umyśle, czego by przedtem nie było w zmysłach.— ARYSTOTELES (384 – 322 p.n.e.)

Integracja sensoryczna opiera się na 30-40 latach światowych badań neurologicznych oraz badań nad mózgiem prowadzonych przez dr Jean Ayres, która opracowała naukową teorię integracji sensorycznej oraz związane z nią testy i metody terapii.

Jean Ayers wyjaśnia „Integracja zmysłowa (sensoryczna) to możliwość rejestrowania informacji ze świata zewnętrznego przez narządy zmysłów, ich przetwarzanie w ośrodkowym układzie nerwowym i wykorzystanie do celowego działania”.

Jak systemy sensoryczne na siebie oddziałują? Udowodniono, że układ przedsionkowy wpływa na mowę i język. Pobudzenie układu przedsionkowego ma wewnątrz-neuronalny wpływ na układ wzroku i słuchu. Rozwój układu dotykowego poprzedza w rozwoju rozwój ruchu i ma wpływ na planowanie motoryczne. Wszelkie informacje docierają do naszego mózgu przez układy zmysłowe i dlatego muszą być dobrze zintegrowane aby nastąpiła pożądana reakcja.

ZABURZENIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Aby układ nerwowy prawidłowo funkcjonował, niezbędny jest nieustanny i właściwy dopływ informacji o naszym ciele i otoczeniu. Jeśli do mózgu dociera nadmiar lub niedostatek informacji, dziecko lub dorosły nie jest w stanie prawidłowo je zinterpretować co w konsekwencji daje zaburzenia integracji sensorycznej. Są to zaburzenia zmysłów; równowagi układu czucia powierzchownego i czucia głębokiego.

W układzie motorycznym zaburzenia integracji sensorycznej obejmują postawę ciała, lokomocję, motorykę małą oraz umiejętność mowy i funkcjonowanie społeczne.

Poniżej przedstawione zostały wybrane objawy dysfunkcji integracji sensorycznej u dziecka:
1. Unika huśtania na huśtawkach, unika karuzeli lub wręcz przeciwnie nadużywa tego.
2. Jest płaczliwe, źle śpi, jest niespokojne
3. Czynności samoobsługowe sprawiają mu duże trudności.
4. Preferuje dania papkowate, nie lubi gryźć.
5. Podczas gdy siedzi podpiera głowę ręką, kładzie się na stole.
6. Nie może usiedzieć w jednym miejscu.
7. Często się potyka.
8. Nie lubi obcinania włosów, paznokci, mycia głowy, smarowania kremem twarzy, czesania.
9. Łatwo się rozprasza, trudno mu skupić uwagę.
10. Często się obraża, jest bardzo emocjonalne.
11. Ma niskie poczucie własnej wartości.
12. Jest uparte.
13. Nowe zadania i umiejętności są dla dziecka wielkim wyzwaniem i sprawia mu duże trudności.
14. Przechodząc przez próg trzyma się ściany, jest bardzo ostrożne.
15. „nie mieści się w drzwiach”, potrąca ludzi, przedmioty.
16. Niewłaściwie trzyma sztućce, ołówek itd.
17. uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego. Jest stale w ruchu.
18. Nie lubi skakać lub nie potrafi.
19. W nowym otoczeniu czuje się zagubione.
20. Ma problemy z czytaniem i pisaniem.
21. Nie odróżnia lub myli strony ciała.
22. ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie
23. sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy
24. jest zbyt wrażliwe na bodźce, lub przeciwnie lubi patrzeć prosto w słońce.

Terapia integracji sensorycznej stosowana jest u dzieci:

• ze specyficznymi trudnościami szkolnymi, takimi jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia, słaba koncentracja uwagi,
• z ADHD, ADD,
• z mózgowym porażeniem dziecięcym,
• autystycznymi, zespołem Aspergera,
• cierpiącymi na schorzenia o podłożu genetycznym (np. zespół Downa, Retta, Williamsa, Turnera, Kinefertera, inne),
• niedowidzącymi i niedosłyszącymi,
• z upośledzeniem umysłowym,
• z FAS,
• z opóźnieniami rozwojowymi.

Dane z literatury (Viotel Maas Uczenie się przez zmysły, 1998) wskazują, że zaburzenia integracji sensorycznej mogą występować u 15-45% populacji.

Terapia integracji sensorycznej określana jest mianem „naukowej zabawy”. Podczas sesji dziecko huśta się na huśtawce, przechodzi przez tunel, jeździ na deskorolce czy balansuje na kołysce. Przez zabawę przyjemną i interesującą dla dziecka dokonuje się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego, co pozwala na lepszą organizację działań.

Terapia integracji sensorycznej poprzedzona jest diagnozą. Diagnoza obejmuje 3 spotkania w tym jedno na omówienie diagnozy i wręczenie rodzicowi formy pisemnej.

Proces diagnostyczny w terapii integracji sensorycznej jest kilkuetapowy i polega na przeprowadzeniu:

• Wywiadu z rodzicami, którego częściami składowymi są między innymi: okres rozwój prenatalny (płodowy), perinatalny (okołoporodowy) i postnatalnego (po urodzeniowy), czas osiągania „kamieni milowych” w obszarze rozwoju ruchowego, poznawczego i mowy, stan zdrowia.
• Testów Południowokalifornijskich (SCSIT), które oceniają między innymi: planowanie ruchu, praksje oralne, różnicowanie wrażeń dotykowych, naśladownictwo ruchowe, równowagę, koordynację wzrokowo-ruchową.
• Prób z obserwacji klinicznej oceniających między innymi lateralizację, odruchy, napięcie mięśni, pracę gałek ocznych, poziom pobudzenia systemu przedsionkowego.

Diagnoza integracji sensorycznej to 3 spotkania w tym jedno na którym omawiane są wyniki i rodzic otrzymuje egzemplarz diagnozy.

Na podstawie przeprowadzonej diagnozy i obserwacji opracowuje się plan terapii.

Terapia integracji sensorycznej, Toruń 

Terapia manualna prowadzona jest kompleksowo dla każdego pacjenta.

Stosowane są różne techniki terapii manualnej oraz terapia z wykorzystaniem aplikatorów wieloigłowych, noży terapeutycznych, baniek próżniowych, katów czy pistoletu do masażu. 

Pacjent otrzymuje szereg zaleceń do domu.

Na terapię proszę mieć na sobie wygodną bieliznę i niekrępujący ruchów strój.

Ból głowy dotyczy osób w każdym wieku, wywołany może zostać wieloma bardzo różnymi czynnikami. Zalicza się do nich stres, zwiększone napięcie mięśniowe, zaburzenia czynności oddechowej, nieprawidłowe odżywianie, dysfunkcje naczyniowe, efekt uboczny zażywania niektórych leków, guzy oraz wiele innych czynników zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych.

Najczęściej spotykanymi dolegliwościami są bóle z towarzyszącym napięciem mięśni oraz naczyniowy ból głowy do którego zaliczmy m.in. migreny. U wielu pacjentów obserwuje się współistnienie obu tych kategorii.

Bóle okolicy szyjnej są częste. Mogą być miejscowe lub z promieniowaniem do kończyny górnej. Pojawiają się rano po spaniu na niewygodnej poduszce, po pracy przed komputerem czy po długim wpatrywaniu się w telefon.

Obręcz barkowa to połączenie tułowia z kończyną górną. Zanim dokładnie zbadamy bark należy przyjrzeć się kręgosłupowi szyjnemu, piersiowemu oraz kończynie górnej. Ważne jest również zwrócenie uwagi na rzutowanie dolegliwości z trzewi klatki piersiowej oraz brzucha.

Obręcz barkowa to głowa kości ramiennej, wyrostek barkowy, łopatka, wyrostek kruczy, połączenie z mostkiem, żebrami odcinkiem szyjnym piersiowym, kilka stawów, więzadeł i mnóstwo mięśni. To także wiązki naczyniowo-nerwowe odpowiadające za funkcjonowanie kończyny górnej i klatki piersiowej.

Źródło: drmarian.pl

Terapia manualna z wykorzystaniem techniki manipulacji to powszechnie stosowany rodzaj terapii w leczeniu dolegliwości bólowych i dysfunkcji różnego pochodzenia.

Koncepcja Maitland® jest to podejście terapeutyczne stosowane w fizjoterapii, które opiera się na badaniach manualnych, diagnostyce i leczeniu zaburzeń ruchowych. Metoda ta została stworzona przez Australijczyka Geoffreya Maitlanda, który był znanym fizjoterapeutą i nauczycielem w dziedzinie fizjoterapii manualnej.

Koncepcja Maitlanda® skupia się na indywidualnym podejściu do pacjenta i dostosowaniu terapii do jego potrzeb. Podczas badania manualnego fizjoterapeuta ocenia ruchomość stawów i tkanek miękkich pacjenta oraz ocenia obecność bólu i innych objawów. Na podstawie tych informacji fizjoterapeuta dobiera odpowiednie techniki terapeutyczne, takie jak mobilizacje, manipulacje czy terapia manualna tkanek miękkich, w celu przywrócenia prawidłowej funkcji stawów i tkanek miękkich.

Koncepcja Maitlanda® jest powszechnie stosowana w fizjoterapii w celu leczenia różnych schorzeń ortopedycznych, takich jak bóle pleców, szyi, barków, stawów biodrowych i kolanowych. Metoda ta jest szczególnie skuteczna u pacjentów z ograniczoną ruchomością stawów, bólem i zaburzeniami funkcjonalnymi.

Manipulacje HVLA są wykorzystywane przez osteopatów, chiropraktyków, bardzo często fizjoterapeutów oraz terapeutów manualnych z uwagi na niewielką inwazyjność, wysoką skuteczność i efektywność.

W przeciwieństwie do tzw. manipulacji długodźwigniowych są one niezwykle bezpieczne dla pacjenta.

Obserwowanych jest szereg zmian fizjologicznych w obrębie samego stawu, jego przestrzennego ustawienia jak i tkanek otaczających jednak mechanizm w jaki sposób są one uzyskane jest jeszcze nie w pełni poznany. Umiejętne wykonanie technik manipulacyjnych wykazuje szereg korzyści, bowiem u podstaw teoretycznych dochodzi do uwolnienia fałdu błony maziowej lub meniskoidu zablokowanego pomiędzy powierzchniami stawowymi, przełamania sił wewnątrzstawowych wynikających z adhezji łącznotkankowych co w konsekwencji daje zmianę ustawienia przestrzennego segmentu ruchowego oraz zakresu ruchomości. Ponadto podczas wykonywania technik HVLA dochodzi do odruchowej zmiany w obrębie miotomu/sklerotomu miedzy innymi zmniejszenie napięcia mięśniowego oraz ich reaktywności w segmencie poddanym manipulacji jak również w sąsiednich (zależne jest to od czasu trwania i facylitacji danego segmentu – dotyczy to manipulacji stawów kręgosłupa) powiązanych neurologicznie z manipulowanym stawem, a także obniżenie pobudliwości nocyceptywnej. To oczywiście jedynie przykładowe korzyści jakie niesie za sobą terapia manualna z wykorzystaniem technik manipulacji krótkodźwigniowych HVLA.

Źródło:

https://kursydlafizjoterapeutow.pl

Terapia manualna w koncepcji Maitland IMTA

Twórcą tej przydatnej w fizjoterapii koncepcji jest Geoffrey Douglas Maitland. Jej założeniami jest kładzenie nacisku na specyficzny proces myślowy, który wykorzystuje ciągłą ocenę jako rodzaj badania. Według niego rozwiązaniem problemu jest zniesienie odczuć bólowych, wyrównanie napięcia mięśniowego i przywrócenie odpowiedniej ruchomości w stawach. Leczenie kręgosłupa ta metodą bazuje w dużej mierze na pracach szwedzkiego neurochirurga. Badają one zależności pomiędzy ruchami kości i stawów a objawami bólowymi ze strony ośrodkowego układu nerwowego.

Maitland odnosi się do terapii manualnej zarówno we wstępnych, jak i późniejszych fazach leczenia zaburzeń stawów, mięśni oraz układu nerwowego. Koncepcja ta łączy w sobie indywidualne i specyficzne podejście terapeutyczne oraz kliniczne doświadczenie terapeuty i najnowsze odkrycia naukowe. Przy leczeniu tą metodą wykorzystuje się mobilizację oraz manipulację stawów kończyn i kręgosłupa, a także techniki neurodynamiczne, streching mięśni.

Jeśli chodzi o usługę, jaką jest terapia manualna, Toruń to jedno z wielu miast, w którym działają specjaliści w tym zakresie. Ich wiedza pozwala na dobranie odpowiedniej metody działania do problemu danego pacjenta. Po wykonanych badaniach konieczne jest bowiem opracowanie dalszych kroków, by pozwolić na pozbycie się dolegliwości bólowych. Najczęściej stosuje się następujące metody:

• mobilizacja,
• manipulacje

Pierwsza z nich to bierne i rytmiczne ruchy w obrębie aktualnie możliwego zakresu ruchomości. Muszą być one wykonywane delikatnie i z zachowaniem odpowiednich przerw. Ich zakres jest dobierany m.in. na podstawie tego, do jakiej grupy został zakwalifikowany konkretny pacjent.

Leczenie kręgosłupa może bazować również na manipulacjach. Zwykle wiążą się one z większym bólem. To nic innego jak gwałtowny ruch, przekraczający aktualnie możliwy zakres ruchomości. Następuje on bez kontroli pacjenta. Na ogół jednak leczenie zaczyna się od łagodniejszych metod, które pozwalają na poprawienie ruchomości stawów, a jednocześnie nie stanowią zagrożenia dla pacjenta.

Źródło: werakso.pl

Techniki terapii manualnej również wykorzystywane są w pracy z dziećmi. Fizjoterapeuta dziecięcy w Toruniu i innych miastach dobiera indywidualnie dla każdego pacjenta konkretne techniki by jak najskuteczniej mu pomóc.

Fizjoterapeuta, Toruń to jeden z wielu specjalistów, który skutecznie może pomóc pacjentom w uśmierzeniu bólu i powrocie do sprawności.

Terapia taktylna to stymulacja układu nerwowego i aktywizacja rozwoju funkcji mózgowych poprzez odpowiednie techniki masażu. Jest nieoceniona w kształtowaniu świadomości schematu ciała, działa wyciszająco na układ nerwowy. Wg badań naukowych dotyk wpływa na rozwój funkcji półkul, kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu.

Skóra jest najrozleglejszym organem naszego ciała. Bogata jest w liczne receptory powierzchownego dotyku, silnego dotyku, nacisku, ciepła, zimna, bólu.

Wrażenia dotykowe docierają do mózgu ze wszystkich obszarów skóry i pobudzają wiele różnych poziomów i obszarów mózgu od pnia mózgu, wzgórza poprzez układ limbiczny (odpowiedzialny za emocje) do czuciowej kory mózgu (płat ciemieniowy).

Uczucie, że jest się dotykanym, zwiększa produkcję specyficznego hormonu w mózgu: Nerwowego Czynnika Wzrostu (NCW), który podwyższa aktywność układu nerwowego, a zwłaszcza wpływa na rozwój sieci nerwowej. Zbyt mało wrażeń dotykowych powoduje obniżone funkcjonowanie sensoryczne, ruchowe i psychiczne.

Pośrednio terapia skierowana jest na stymulację układu hormonalnego oraz regulację procesów dojrzewania różnych struktur organizmu i jego funkcjonowanie.

Metoda terapii taktylnej jest skutecznie wykorzystywana zarówno u dzieci, jak i dorosłych z:

• porażeniami mózgowymi,
• autyzmem, zespołem Aspergera
• zachowaniami agresywnymi,
• lękami i fobiami,
• opóźnieniami w rozwoju umysłowym,
• nadpobudliwością psychoruchową,
• trudnościami w nauce,
• zaburzeniami mowy,
• zaburzeniami integracji sensorycznej.

Kinesiotaping to metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze.

Jest jedną z metod tapingu. Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka dr Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster li Kinesio Tex Gold, wynaleziony przez dr Kenzo Kase. Jest to plaster o elastyczności 130-140% (nie ogranicza ruchów), rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do do parametrów skóry, niezawierający leków ani latexu, odporny na działanie wody, umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu.

Plastry należy nosić ok. 5 dni, można się w nich kąpać, ale należy pamiętać by dobrze spłukać detergenty po kąpieli. Aby plastry ściągnąć należy je koniecznie długo moczyć i delikatnie zdjąć.

Wskazania:

• bóle kręgosłupa;
• bóle kolan, urazy
• dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka);
• bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa);
• stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy (Hallux valgus);
• dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa;
• obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł;
• poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja);
• usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np. po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa);
• podniesienie sprawności i wydolności a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu korekcja wad postawy (np. Skolioza);
• blizny, krwiaki;
• wskazania do drenażu limfatycznego li zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki li występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży;
• dysfunkcje spowodowane nieprawidłową pracą układu receptorowo–mięśniowo-powięziowego np. trudność w utrzymaniu równowagi, dysfunkcje oddechowe takie jak duszność.
• tejpowanie dzieci przy przepuklinie pępkowej
• Tejpy, Toruń to jedna z wielu metod wspierających terapię główną

Celem terapii twarzy jest kształtowanie prawidłowych schematów motorycznych twarzy oraz stymulacja narządu mowy.

Podczas terapii pobudzane są obszary neurosensomotoryczne twarzy, które uaktywniają z kolei mięśnie mimiczne oraz odruchy związane z prawidłowym ssaniem, gryzieniem, żuciem oraz połykaniem a w przyszłości z prawidłową artykulacją. Terapia jest metodą wspomagającą terapię logopedyczną.

Terapia twarzy w Toruniu i wielu innych miastach sprawdza się dobrze przy zakładaniu aparatów ortodontycznych, przy nadwrażliwości w obrębie twarzy i głowy i innych wyzwaniach, gdzie potrzebna jest interwencja.

Zajęcia terapii ręki prowadzone są według koncepcji Wioletty Bartkiewicz i Anety Giczewskiej.

Podstawą programu jest traktowanie trudności dziecka w zakresie małej motoryki jako problemu tkwiącego w całym rozwoju psychoruchowym dziecka. Oznacza to, że pracując nad trudnościami manualnymi dziecka skupiamy się na funkcjonowaniu całego ciała, nie tylko dłoni czy ręki.

Terapia ręki, Toruń powinna zaczynać się od wzmacniania obręczy barkowej i często mięśni gorsetu mięśniowego.

Terapia stopy, Toruń prowadzona jest już nawet u niemowląt. Im szybciej tym lepiej. Poza terapią stopy i zaleceniami ćwiczeń do domu stosowane jest również, jeśli jest potrzeba, bandażowanie stóp, na noc lub całą dobę czy kinesiotaping.

Badamy stopy również na podoskopie.

Staw skroniowo – żuchwowy jest jednym z najczęściej używanych stawów, bierze udział np. w jedzeniu i mówieniu.

Ma duży wpływ na zdrowie człowieka, często nawet nie zdajemy sobie sprawy, że jest to staw i należy traktować go jak każdy inny.

Dysfunkcje (zaburzenia mechaniczne) stawu skroniowo- żuchwowego oraz mięśni żwaczowych tworzą zespół wzajemnych powiązań, które mogą mieć objawy takie jak: ból, trzeszczenia, bóle w odcinku szyjnym, napięciowy ból głowy (często mylony z migrenowym), trudności w żuciu pokarmu i ziewaniu, ból przy otwieraniu i zamykaniu ust, ciągłe zmęczenie.

Przyczyną takich problemów mogą być: wady zgryzu, długie leczenie dentystyczne, noszenie aparatu ortodoncyjnego, implanty, noszenie protez, displash (urazy biczowe, powypadkowe), starcie zębów spowodowane zgrzytaniem- bruksizm, który może pogłębić się z powodu stresu i nerwowości.
Symptomy te powodują, że mięśnie są w stałym przykurczu. Silny skurcz przyciąga szczęki do siebie i uciska stawy skroniowo- żuchwowe powodując zmiany w ich budowie, szczególnie w więzadłach utrzymujących kości szczękowe, jak również zmiany w pozycji krążka stawowego, który utrzymywany jest w prawidłowym ułożeniu przez więzadło tylne.
Staw skroniowo- żuchwowy jest dobrze unerwiony i unaczyniony, co oznacza że przy uciśnięciu lub niestabilności boli nie tylko sam staw, ale także struktury z nim związane. Mięśnie, które go otaczają są w stałym przykurczu powodując z czasem zmiany adaptacyjne całego ciała. Może się to objawiać nie tylko bólami w obrębie głowy ale nawet kręgosłupa.

Dlatego też terapia nie ogranicza się tylko do głowy ale często pleców, klatki piersiowej czy pośladków.

Terapia stawów skroniowo-żuchwowych, Toruń i w innych miastach powinna być wprowadzona przy leczeniu ortodontycznym, bruksiźmie, nadmiernym napięciu w okolicach twarzy i szyi i innych wyzwaniach.

Kinezyterapia to leczenie ruchem, gimnastyka lecznicza.

Podstawą tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej i przygotowanie do dalszej rehabilitacji, np. społecznej.

Prowadzimy usprawnianie ruchowe niemowląt, małych dzieci, dzieci szkolnych oraz dorosłych:

• Kinezyterapia dla dorosłych (zespoły bólowe kręgosłupa, bóle stawów, mięśni, ograniczona ruchomość stawów, itd.).
• Wspomaganie rozwoju dzieci (kontrola głowy, podpór, pełzanie, czworakowanie, siad, chód, poprawa napięcia mięśniowego, poprawa koordynacji ruchowej itd)
• Zajęcia korekcyjne (gimnastyka korekcyjna dla dzieci z wadami postawy)

Jeśli zauważyli Państwo zachowania swojego dziecka odbiegające od normy warto skonsultować to ze specjalistą. Mogą to być sygnały świadczące o lekkim odchyleniu od normy jak również o poważnych zaburzeniach.

Zapraszamy na konsultacje wszystkich rodziców zaniepokojonych rozwojem ruchowym swoich dzieci lub u których rozpoznano już m.in.:

• asymetrię ułożeniową (tułów wygięty w literę C, główka przechylona stale do jednego barku, uporczywe patrzenie w jedną stronę),
• kręcz szyi (dziecko układa głowę w jedną stronę),
• zaburzenia napięcia mięśniowego (dziecko zbyt sztywne (zbyt mocno zaciska piąstki lub ma stale zaciśnięte lub dziecko zbyt wiotkie, “leniwe”),
• nieprawidłowy rozwój ruchowy,
• mózgowe porażenie dziecięce,
• uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego,
• wady rozwojowe.

Coraz większą popularność zyskują alternatywne sposoby leczenia takie jak stawianie baniek próżniowych.

Bańki lekarskie próżniowe pobudzają naturalne procesy samoregeneracji organizmu, bez stosowania środków chemicznych i skutków ubocznych.

Bańki lekarskie to zamierzchła metoda lecznicza stosowana jeszcze przez nasze babcie.

Z jej pomocą zwalczano przeziębienie, zapalenie płuc, grypę czy bóle mięśniowe. Warto bazować na mądrości naszych przodków jeśli stosowane przez nich techniki przynoszą zadowalające efekty. 

Bańki próżniowe umieszczone na skórze wytwarzają podciśnienie, które powoduje zassanie skóry i tkanki podskórnej do środka.

Tym samym następuje pobudzenie zakończeń nerwowych oraz wzrost ukrwienia. Miejscowy stan zapalny, który się wtedy wytwarza, powoduje produkcję substancji tzw. mediatorów zapalenia i uaktywnienie mechanizmów obronnych.

Tym samym zabieg z użyciem baniek lekarskich pobudza układ immunologiczny do wytwarzania przeciwciał i inicjuje proces samoleczenia. Jest to bezpieczny sposób kuracji, nie wiąże się z uszkodzeniem układu pokarmowego środkami farmakologicznymi, dzięki temu nie ma efektów ubocznych. 

Zabiegi wykonujemy również dzieciom.

Bańki lekarskie, Toruń

Masaż klasyczny jest najbardziej popularnym masażem, który w zależności od wykonania może mieć charakter stymulacyjny lub relaksacyjny.

Głównym celem masażu klasycznego jest poprawa psychofizyczna stanu pacjenta. Masaż klasyczny stosowany jest także w zapobieganiu i leczeniu niektórych chorób m.in. neurologicznych, ortopedycznych, internistycznych.

W trakcie trwania masażu wykorzystywanie są takie techniki jak: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie oraz wibracje. Masaż klasyczny polepsza ukrwienie tkanek, a co za tym idzie ich odżywianie dzięki temu skóra nabiera zdrowy wygląd, poprawia się elastyczność mięśni, reguluje napięcie mięśniowe oraz działa przeciwbólowo. W zależności od potrzeb masaż klasyczny może być wykonywany całościowo lub częściowo.

Masaż bańką chińską świetnie sprawdza się jako zabieg ujędrniający, antycellulitowy i modelujący sylwetkę.

Wywodzi się z tradycyjnej medycyny chińskiej. Niewątpliwym jego atutem jest fakt, iż przynosi bardzo wyraźne efekty w krótkim czasie.

W Chinach terapia próżniowa znana jest od 3000 lat. Ge Hong taoistyczny zielarz wprowadził bańki do codziennego użytku. Ich europejska obecność jest krótsza i mniej uniwersalna. Terapia podciśnieniem wraz z masażem i akupresurą zaliczana jest do jednych z najstarszych metod leczenia. Początkowo używano do tego celu wydrążonych rogów, przynajmniej tak to robiono w Mezopotamii ok. 700 r. p.n.e. Pierwsze rysunki i opisy sposobu stosowania baniek pochodzą ze starożytnego Egiptu. Natomiast w Europie bańkami zainteresował się m.in. Hipokrates.

Masaż bańką chińską, Toruń poprawia krążenie krwi i limfy, a co za tym idzie ułatwia wydalanie zbędnych produktów przemiany materii, toksyn i zmniejsza obrzęki. Rozszerzają się naczynia krwionośne, dzięki czemu ułatwione jest wchłanianie składników aktywnych zawartych w preparatach antycellulitowych przeznaczonych do masażu.

Ponadto mechanizm działania bańki chińskiej połączony z ułatwionym przenikaniem substancji czynnych znacznie przyspiesza przemianę materii oraz proces lipolizy w związku z czym dochodzi do redukcji cellulitu, wygładzenia skóry, wymodelowania sylwetki oraz do poprawy jej kolorytu.

Dzięki stymulacji głębokich warstw skóry dochodzi do mobilizacji sił odpornościowych organizmu, a także pobudzone zostają fibroblasty do zwiększonej produkcji elastyny i kolagenu, znacznie wpływając na jędrność i sprężystość skóry.

Tak jak każdy masaż, ma działanie uspokajające i relaksujące, przy czym należy zaznaczyć, że osoby o niskim progu bólu mogą odczuwać silny dyskomfort. Jest dobry dla osób zestresowanych, przemęczonych, prowadzących siedzący tryb życia.

Masaż leczniczy, Toruń jest formą zabiegu manualnego, który wykorzystuje techniki masażu klasycznego i terapii manualnej.

Zabieg ten oddziałuje na organizm ludzki za pomocą bodźców mechanicznych, głównie poprzez ucisk na tkanki, którego celem jest wywołanie odczynu miejscowego (pod rękoma masażysty) i ogólnego (reakcja całego organizmu).

Celem masażu leczniczego jest zwiększenie dopływu krwi do masowanego rejonu ciała, rozgrzanie masowanych tkanek, łagodzenie napięcia psychicznego, uzyskanie uczucia ulgi i odprężenia. Jest on niezwykle skuteczny w przypadku łagodzenia bólu kręgosłupa, stawów, mięśni oraz migrenowych bólów głowy.

Największe efekty uzyskuje się po całej serii masaży leczniczych liczącej ok. 10 zabiegów.

Masażysta w Toruniu i innych miastach dobiera indywidualnie do pacjenta natężenie i siłę nacisku.

Choroby układu krążenia:

• przewlekła niewydolność krążenia obwodowego,
• obniżone ciśnienie krwi.

Choroby układu oddechowego:

• stany po zapaleniu płuc i oskrzeli
• przewlekły nieżyt oskrzeli
• astma oskrzelowa w okresie międzynapadowym.

Choroby skóry:

• choroby naczyń limfatycznych,
• w celach kosmetycznych,
• blizny pourazowe i pozabiegowe.

Choroby mięśni:

• zerwania włókien mięśniowych,
• zmiażdżenia mięśni,
• przeciwdziałanie zanikom mięśniowym z nieczynności,
• dla uzyskania przyrostu masy mięśniowej,
• zaniki pochodzenia neurogennego,
• zmęczenie mięśni po wysiłku fizycznym.

Choroby nerwów obwodowych:

• zapalenie splotów nerwowych,
• zespół wypadnięcia krążka międzykręgowego,
• zapalenie nerwów, nerwobóle.

Choroby narządów ruchu:

• stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia,
• choroby stawów z przykurczami,
• przewlekłe zapalenie stawów mięśni i ścięgien,
• stany po złamaniach, stany pooperacyjne narządu ruchu,
• zapalenie pochewek ścięgnistych,
• wady wrodzone oraz zaburzenia rozwoju narządu ruchu,
• stany przed zabiegami operacyjnymi narządu ruchu.

Choroby reumatyczne:

• zmiany zwyrodnieniowe stawów oraz kręgosłupa,
• wszelkie postacie gośćca,
• zmiany zwyrodnieniowe tkanek miękkich.

Choroby dziecięce:

• zwichnięcie stawu biodrowego,
• wady postawy.

Przeciwwskazania do masażu:

• gorączka,
• choroby zakaźne,
• ostre stany zapalne,
• choroby skóry, którym towarzyszą wypryski, pęcherze, przerwanie ciągłości,
• postępujący zanik mięśni,
• łamliwość kości,
• owrzodzenie podudzi,
• stany ropne,
• zapalenie żył,
• okres menstruacji,
• okres ciąży,
• choroby nowotworowe,
• niekontrolowane nadciśnienie tętnicze,
• niewyrównane wady serca,
• zaawansowana miażdżyca,
• świeże zakrzepy,
• tętniaki.